درباره الزام دستگاه‌های اجرایی به مستندنگاری سینمایی پروژه‌های مهم

یکم، در برآورد شمار فیلم‌سازان مستند ایران، شاید در بالاترین نرخ، به ۵۰۰ نفر یا در همین حدود و کم‌تر رسید. واضح است که حتّی نسبت به دیگر شاخه‌های سینما در رسته‌ها و رده‌های گوناگون مستندسازان زیاد نیستند. جامعه‌ای کوچک‌اند امّا در عین کم شماری‌، کارآمد و تأثیرگذار اند. کارآمدی و تأثیرگذاری‌شان در این است که همیشه حافظه‌ی صادق و حقیقت‌گرای تاریخ این سرزمین بوده‌اند. ثبت کننده‌ی رخ‌داده‌ها و روایت‌گر واقعیّت‌ها. آینه سازان جامعه‌ی خود و راویان حقایق. از دریچه‌ی منطق، به نظر می‌رسد که این شمار اندک در این سرزمین پهناورِ پر واقعه‌ی در حال توسعه‌ی پر سابقه در تاریخ و فرهنگ و هنر و ... نباید وقت سر خاراندن داشته باشند؛ بس که باید بی وقفه مستند بسازند از هر چیز! امّا نه فقط چندان پر مشغله نیستند که عموماً بی‌کار می‌مانند و بدتر این‌که کم‌تر هم قدر می‌بینند! یکی به این دلیل که به رغم فراوانی زمینه‌ی فیلم‌سازی، تمایل از سوی متولیّان بسیار کم است. یا هوشمندانه و یا ناآگاهانه رغبتی به مستندسازی در ایشان نیست.